نویسنده: حامد رسولی
محمد ظاهر اغبر رئیس کمیتۀ ملی المپیک ضمن استعفا از سمت خودش، در نامهای نگاشته است: "متاسفانه دیده میشود که هنوز در کشور ما پیشرفتها و کاراییها حسادت و عقده بر میانگیزد، به جای این که از چنین سازندگیهای حمایت صورت گیرد فرا راه آن سد میسازند و سنگ میاندازند."
هر چند معلوم نیست چه کسی و یا کسانی جلو کارهای آقای اغبر سنگ اندازی میکرد، اما آنگونه هم که جناب اغبر از خودشان تعریف و تمجید نموده اند، دورۀ ایشان دورۀ طلائی ورزش کشور نبوده است. مشخص نیست که اغبر کدام پیشرفت و موفقیت را به نام خودشان ثبت نموده اند؟! اگر منظور موفقیت تیم ملی بزرگسالان کشور در بین سه تیم قعر جدولی! فیفا است، شاید حق با ایشان باشد، اما ایشان پاسخ دهند، چرا رئیس فدراسیون فوتبال ما دو وطیفۀ دولتی دارند، مگر دو وطیفه داشتن در دولت را رئیس جمهور کرزی ممنوع اعلام نکردند؟ چرا شما به این موضوع رسیدگی نمی کنید؟ آقای اغبر، مسؤول شکستهای سنگین فوتبال نوجوانان و جوانان کشور چه کسی است؟ چه کسی باید پاسخگوی شکست مدیریت در فدراسیونها باشد؟ به وجود آمدن بعضی فدراسیونهای که حتی نام آن ورزش را لااقل در 5 کشور کسی نمی شناسد چه کسی است؟ مسؤول بیبندو باری در بعضی فدراسیونها کیست؟ شما از فدراسیون کیک بوکسینگ معلومات دارید؟ چند سال است که مسابقات این رشته برگزار نشده است؟ رئیس این فدراسیون کی است؟ چند وقت است انتخابات برگزار نشده است؟ اصلاَ در فدراسیونها انتخابات به موقع برگزار میشود؟
این همه بیثباتی در ورزش با وجود ریاست شما است. حالا نتایج ضعیف رشتههای ورزشی بماند برای وقت دیگری.
اما در این میان عکس العمل عدهای جالب است که گفته اند: "به هیچ عنوانی استعفای آقای اغبر رییس کمیته المپیک را قبول نداریم و به هیچ شخص دیگری اجازه نمی دهیم که به جای ایشان ایفای وظیفه کند." متأسفانه در کمیتۀ ملی المپیک هر کسی که ادارۀ آن ریاست را بر عهده میگیرد، عدهای از ورزشکاران را جذب به اصطلاح تیم خود نموده و برای مقاصدی از این گروه استفاده میکنند. باید خدمت این عده از کسانی که خود را کُل ورزش افغانستان حساب میکنند، باید عرض کنیم که ورزش به چند نفری که دیروز از آقای جکدلک حمایت کردند و امروز از آقای اغبر، محدود نمی شود، بلکه ورزشکاران 34 ولایت افغانستان حق دارند تا در امور ورزش اظهار نظر کنند و اگر لازم باشد دست به اعتراض متقابل نیز خواهند زد. و ما این عده به اصطلاح معترض را به خوبی میشناسیم، آنان یک عدهای در دور و بر المپیک هستند که نان را به نرخ روز میخورند.
لذا پیشنهاد ما خدمت مقام ریاست جمهوری این است که با گماردن یک شخص دلسوز و مسلکی در امور ورزش، کار ورزش را به اهلش سپرده و جوانان توانمندی را که بر اثر غفلت مدیران قبلی نادیده گرفته شده اند، به میادین ورزش بازگردانند، تا باشد ورزش افغانستان در تمامی رشتهها رو به پیشرفت و قهرمانیها سوق داده شود.
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/1079